Vandaag is Lemon al weer 6 weken drachtig, de tijd vliegt!
Je begint nu steeds meer te zien dat ze drachtig is... ze krijgt al echt een buikje en begint wat rustiger aan te doen in het bos.

Orange is al helemaal gewend aan dat haar moeder niet met haar wil dollen en rent en vliegt zelf vrolijk door het bos, Lemon loopt nu vooral veel bij mij in de buurt en heeft haar tempo wat aangepast.

Het is zo mooi om te zien dat Orange ook thuis lijkt te begrijpen dat er iets met Lemon is.. in plaats van het uitdagen wat voorheen altijd thuis gebeurde geeft ze haar moeder nu poetsbeurten waar Lemon enorm van geniet.

Ik geniet zo van Lemon en haar dracht, het blijft bijzonder hoe zij lichamelijk en geestelijk langzaam veranderd. Heerlijk om dat buikje te aaien en te zien hoe hij iedere dag ietsje pietsje groeit.
Ik kan niet wachten op het moment dat ik de pupjes kan gaan voelen bewegen in haar buikje.. soms leg ik zachtjes mijn oor tegen haar buikje en hoor ik allemaal gepruttel van het bewegende vruchtwater.. zo bijzonder.

Van de week zal ik proberen wat goede foto's van Lem en haar buikje te maken.

22-02-2012 was de dag dat mijn lieve Lemon geboren werd. Als 12e pup uit een nest van 14 was zij het teefje met het roze lintje met witte stipjes. Ik weet nog goed dat ieder bezoek bij Wilma roze stipje mij op viel, ze was altijd in de buurt! Ze zat continu met haar prachtige koppie in mijn tas en beet aan mijn schoenen, handen en alles wat ze maar vast kon pakken. De andere 13 waren ook leuk.. maar vielen mij gewoon minder op. Wilma zou aan de hand van haar bevindingen in het nest en de puppytest een keuze maken welk pupje naar welk baasje zou gaan, en echt.. ik zou blij zijn geweest met ieder teefje.. maar toen zij mij belde dat roze stipje mijn Lemon was.. sprong ik een gat in de lucht.

Lemon kwam 16 april 2012 bij ons wonen, en zo schattig als ze eruit zag was het eigenlijk een enorme draak! Ze was echt super lief maar ook behoorlijk pittig, toen ze ging puberen zat ik heel regelmatig met mijn handen in het haar!! Als ik nu tegen pupkopers zeg “het eerste jaar is hard werken” denk ik terug aan Lemon’s eerste jaar en weet ik dat daarvan niets gelogen is! Van Lemon heb ik geleerd geduld te hebben, en als ik dan zie hoe makkelijk het eerste jaar met Orange was.. met dat beetje extra geduld dat ik van Lems heb meegekregen ben ik haar daar zo enorm dankbaar voor.

Vandaag viert Lems haar 6e verjaardag! De tijd is voorbij gevlogen en die 6 jaar zaten vol met simpele maar prachtige en liefdevolle momenten! Iedere dag laat ze mij opnieuw van haar genieten, haar enorme fanatisme, haar zachte karakter, haar prachtige koppie met enorm lieve ogen, haar eeuwige vrolijkheid en wat is ze een lieve moeder voor Orange!! Zo kan ik nog wel even doorgaan.

2 jaar geleden gaf ze mij het mooiste wat ze mij had kunnen geven; mijn prachtige Orange en haar zusje en 10 broers! Wat ben ik trots dat Lems de stammoeder van mijn kennel is en samen met mij dit hele avontuur heeft meegemaakt. Het was zeker pittig voor haar die 12 pups, maar wat was ze een geweldige moeder! Zo zorgzaam en lief! Voor het voeden had ze hulp van mij nodig, maar het moeder zijn.. dat kon ze echt helemaal alleen!

Nu groeien er weer wat wondertjes in haar buikje en wat hoop ik dat daar weer een mooi meisje voor ons bij zit! Want dochters van Lem zou je eigenlijk niet genoeg kunnen hebben!

Het is bizar hoeveel ik van Lemon hou, ik hoop dat ze mij nog 6 jaar vol mooie momenten gaat geven en over een aantal jaar getuige kan zijn van de geboorte van haar kleinkinderen! Maar dat is de toekomst…
Vandaag is het het feest!! Want de allerliefste Lemon is Jarig!!

Bedankt Wilma en Burg, voor mijn geweldige hond!

Het is alweer een week geleden dat ik met Lemon naar Sleeuwijk ging voor de echo.
Ik had gelijk het nieuws op de site willen zetten maar iedere keer kwam het er niet van.

Op de echo was gelijk te zien dat Lemon drachtig is, vorige keer duurde het tellen alleen een stuk langer. Dit keer verwacht Lemon niet zo’n groot nest als haar vorige.
Dit was voor mij heel even wennen aan het idee!! Het vorige nest was voor zowel Lemon als voor mij heel intensief maar zo ongelooflijk leuk!
Nu gaat het een heel andere ervaring worden en dat vind ik vooral voor Lemon zo ontzettend fijn!
Dit keer zal ze niet tonnetje rond de laatste weken van de dracht door het leven moeten maar zal ze een wat meer bescheiden buikje hebben, lijkt me voor haar toch wel veel fijner dan bijna uit elkaar knappen. Ook zal ze haar kroost waarschijnlijk helemaal zelf kunnen gaan voeden zonder dat ik met de sonde en flesjes hoef te helpen, zo zullen we beide veel meer tijd hebben om te genieten van het kleine spul!

De zwangerschap gaat Lemon goed af, een paar dagen voor de echo was ze wat misselijk en sloom.. eigenlijk was dat al een teken dat ze drachtig was maar pas na de echo durfde ik te juichen.
Momenteel zit ze super in haar vel, ze is vrolijk, actief, knuffelig en heeft bijzonder veel trek.

We wandelen veel met een tussenstopje in het midden zodat de dames even lekker kunnen scharrelen. Orange is ondertussen helemaal gewend aan dat ze zichzelf moet vermaken en gaat net als Lem lekker haar eigen gang tijdens de wandelingen.

Van de week kwam ook Boots met zijn baasje Melanie naar het bos. Boots is een zoon uit Lemon’s eerste nest en hij krijgt een broertje uit Lemon’s tweede nest! Zo super leuk dat Melanie en haar gezin weer voor een zoon van Lemon gaan!

Orange en Boots waren in het nest al elkaars favoriet en dat is nooit meer overgegaan, iedere keer als ze elkaar zien is het meteen feest! Orange lijkt dan wel weer een puppy zo blij dartelt ze dan om Boots heen.
Boots had dit keer wel iets meer interesse in zijn moeder dan normaal, Lemon ruikt drachtig toch wel heeeeel interessant! Boots zijn neus verdween iets te vaak tussen Lemon’s achterpootjes en gek als ze op haar zoon is gaf ze af en toe wel een snauw maar niet hard genoeg om hem af te schrikken!

Toch had Boots ook nog wel even tijd om wat te trainen. Heerlijk om te zien wat een passie er in die hond zit! Wat ben ik trots als ik hem en Orange als raketten zie werken, ze komen net zo snel terug met de dummy als dat ze er heen rennen, en ook een moeilijk verloren apport was na een paar keer met ons ogen knipperen al gevonden.
Ook Lems haalde braaf alle dummy’s, iets langzamer dan normaal maar met net zoveel plezier als altijd.

Nog 4 weekjes en dan weten we of er voor Orange en zusje en voor Boots een broertje bij zit! Het blijft spannend maar het is ook zo genieten van Lemon en haar dracht!

Aan haar gedrag kon ik al wel wat merken dat ze drachtig was maar sinds een paar dagen zie ik ook haar lichaam steeds meer veranderen.
Haar tepels worden steeds groter en ook begint er een klein buikje te ontstaan! Ze gaat maar al te graag op haar rug liggen zodat ik zachtjes over haar buikje kan aaien.

Samen liggen met Orange vindt zij ook ineens echt zo fijn, eerder wilde ze dat nooit!
Ik ben benieuwd hoe dat straks gaat als de pupjes er zijn, want ik denk…. dat Orange daar ook wel heeeel graag bij wil liggen om haar moeder te helpen en te genieten van haar broertjes en zusjes!

De tijd zal het leren...

Hoppaaa!!! Weer een week voorbij. Nog een weekje leven in onzekerheid en dan weten we eindelijk of er pupjes gaan komen.

Natuurlijk blijft het (mocht ze drachtig zijn) daarna nog steeds spannend, want hoeveel zullen het er worden.. en wat zal de verdeling in geslacht gaan zijn!?!

Voor ons natuurlijk super spannend, omdat wij zelf hopen dat er een teefje bij zal zitten dat bij ons zal mogen blijven wonen maar ook voor alle mensen die zo uitkijken naar een pup uit dit nest.

Met Lemon gaat het goed, ze slaapt wel veel en knuffelt wat af hier in huis! Buiten is ze nog lekker actief en af en toe wel wat ongehoorzamer dan ik van haar gewend ben… maar dat zullen de hormonen wel zijn zullen we dan maar denken.

Ze eet momenteel wat slecht van haar brokjes overdag maar ‘s avonds haalt ze dat wel weer in. Ja… oke… ik geef toe.. lekkere dingen eet ze wel.

Orange begint er ondertussen aan te wennen dat ze zichzelf moet vermaken op wandelingen. Ze daagt Lemon echt nog wel uit maar gaat vervolgens maar weer verder haar eigen gang. Het is schattig om te zien hoe ze toch iedere keer weer haar best doet haar moeder aan het spelen te krijgen.

Het is hopen dat Orange straks een lief zusje heeft waar ze heerlijk mee kan spelen, maar eerst nog maar een weekje afwachten of er überhaupt pupjes in Lems buikje groeien!

Volgende week weten we het! Het wordt vast een laaaaaange week!!

Weer een week voorbij! Ik dacht echt dat ik deze keer minder zenuwachtig zou zijn dan bij Lemon's eerste nestje!
Maar echt.. wat ben ik onrustig, ik weet ook wel dat ik niet meer kan doen dan wachten, hopen en goed voor mn meisje(s) zorgen... maar ja.. die onrustige gevoelens zijn moeilijk weg te stoppen.

Met Lemon gaat het goed, ze zit lekker in haar vel en is nog lekker actief op de wandelingen. Wat wel opvallend is, is dat ze zich niet meer laat verleiden door Orange voor een spelletje met haar in het bos.
Orange blijft het maar proberen maar begint langzaam door te krijgen dat ze zichzelf moet vermaken in het bos.

Thuis poetsen ze elkaar uitvoerig en wat meer dan normaal, ook wordt Lemon met de dag knuffeliger.. maar nog steeds blijft het hopen dat dit allemaal met de eventuele dracht te maken heeft.

Nog 2 weken en dan weten we meer!!

Het is alweer een week geleden dat Lemon en Vinter een super goede date hadden. Als de komende 3 weken tot de echo ook zo snel gaan dan overleef ik het wachten wel haha.
Aan Lemon kan ik nog niet zo veel zien of merken, ze slaapt wel veel, komt wat regelmatiger een knuffel bij mij halen en is behoorlijk hongerig.. maar dat heeft ze meestal wel ietsje na de loopsheid.
De blik in haar oogjes vind ik wel wat zachter.. maar is dat echt zo of ben ik gewoon op zoek naar kleine dingetjes die mij hoop geven?
We zullen nog eventjes geduldig moeten afwachten! Moeilijk hoor!

Eindelijk was het dan zo ver, zondag ochtend om half 10 zijn we voor de 4e keer progesteron gaan prikken in Sleeuwijk.
De waarde in haar bloed gaf aan de dat ze haar eisprong had, het advies was maandag ochtend de eerste dekking.

Maandag was dus de eerste date met Vinter! Toen ik 's ochtends de deur uit ging met Lemon was het alsof ze wist wat we gingen doen. Ze sleurde mij nog net niet naar de auto!

Toen Lemon en Vinter elkaar zagen was het meteen liefde, ze snuffelde even aan elkaar en wisten gelijk wat de bedoeling was.. En zo kwam er een super goede dekking! Een dekking volgens het boekje, beter kon niet! Wat geeft dat een fijn gevoel.. dat het allemaal zo soepel verloopt geeft mij nog meer de bevestiging dat Lemon en Vinter de juiste combinatie zijn! Na een koppeling van 21 minuten zat de eerste dekking er weer op en ging ik met een tevreden Lempje naar huis.
Bij thuiskomst werd ze Lemon uitvoerig door Orange besnuffeld en heeft daarna de hele dag geslapen! Ze was vast heerlijk aan het dromen over Vinter.

Dinsdag ochtend mochten Lemon en Vinter elkaar weer zien, weer was Lemon super enthousiast dat ze mee mocht!
Lemon en Vinter wisten weer wat de bedoeling was en zo volgde er weer een hele goede dekking met een koppeling van 23 minuten!

Voor velen is het vast maar een raar idee dat we als baasjes van de teef en reu staan te kijken hoe onze honden puppy's aan het maken zijn.. maar wat is de natuur toch mooi.
Natuurlijk helpen we de natuur een beetje door als mens te kiezen wie de partner van de teef is, maar als ze dan eenmaal samen zijn neemt hun instinkt het over.

Fijn ook om er bij te kunnen zijn en tijdens de koppeling te zien hoe lief Lemon en Vinter elkaars oren even zachtjes wassen!

De dekkingen konden dus niet beter.. maar nu beginnen de 4 weken wachten op de echo die waarschijnlijk een eeuwigheid zullen duren! Niet alleen voor mij, maar ook voor alle mensen die wachten op een pupje uit dit nest!

Meer dan wachten kunnen we niet doen.. maar stiekem zit ik nu al te zoeken naar tekenen van dracht hahahah, dat worden dus ECHT 4 lange weken!

De derde keer prikken zit er weer op.. steeds spannender wordt het!
Maar Lemon neemt echt de tijd en is er nog steeds niet klaar voor.

Ze zit tegen de eisprong aan maar vandaag en morgen zal er nog geen date met Vinter in zitten.

Zondag zien we weer verder.

Vandaag is alweer dag 13 van de loopsheid. Afgelopen vrijdag gingen Lem en ik voor het eerst bloed prikken bij dierenkliniek Sleeuwijk.
Zoals verwacht was de progesteron waarde nog heel laag, 0.3 om precies te zijn.
Het advies was maandag weer te komen prikken, ik heb er voor gekozen dinsdag weer te gaan.
Gisteren dus voor de tweede keer met Lemon naar Sleeuwijk, weer was het progesteron nog veel te laag zoals verwacht.
Het zat nu op 1.4, nog even geduld dus en vrijdag of zaterdag gaan we weer.
Zal de eisprong dan al wel zijn geweest?

Gelukkig vindt Lemon de uitstapjes naar de kliniek leuk!

Orange zit vandaag al weer op dag 18, gelukkig voor haar want dat lopen aan de lijn is ze volgens mij al wel een beetje zat.
Nog een paar daagjes en dan mag zij weer lekker los door het bos crossen.

2018 alweer!!! Wat gaat het snel! Voor ons en de mensen die op een pupje van Lemon wachten begint 2018 spannend. Orange werd 24 december voor de tweede keer loops, ik zag het al een poosje aankomen bij de meiden maar zat natuurlijk meer op Lemon dan op Orange te wachten. Maar met een loopse dochter kon Lemon natuurlijk niet achterblijven. Dus precies zoals afgesproken werd Lemon op 29 december ook loops! Hoe blij je kunt zijn met 2 loopse teven in huis hahaha!

En nu begint het spannende wachten, komende vrijdag gaan we voor het eerst naar Sleeuwijk om progesteron te prikken. De waarde zal vast nog laag zijn maar gewoon vast kijken waar we staan en wanneer de dekking plaats zal gaan vinden.

Leonie en Vinter zijn op de hoogte en Vinter is vast ingeseind dat hij binnenkort op date mag met Lemon ;-)

Ohh ik kijk zo enorm uit naar een nestje van Lemon en Vinter! Laten we hopen dat 2018 een vruchtbaar jaar zal zijn!

Verder zijn de dames de jaarwisseling goed doorgekomen! Lemon geeft helemaal niets om het geknal! Er wordt hier in de buurt echt enorm veel afgestoken en vorig jaar leverde dat voor Orange een angstig moment op toen er vuurwerk voor onze voeten terecht kwam tijdens het wandelen. Ik was dus ook benieuwd hoe ze er dit jaar mee om zou gaan. Op training heeft ze nergens last van met knallen van het alarm pistool, maarja dan weet ze ook dat ze mag werken!
Ik zag dat ze van de knallen hier in de buurt wel wat onzeker was maar dat loste ze zelf super op door gewoon heel dicht tegen mij aan te komen liggen. Zolang ze tegen mij aan lag kon ze de hele wereld aan en zo viel ze toch lekker in slaap tijdens de jaarwisseling!

Ook zijn de dames mee geweest naar Ruud van der Graaf om weer even mooi op de foto te gaan! Zo langzamerhand is het een traditie geworden om de honden met 5 maanden en ongeveer 2 jaar op de foto te zetten!
Ze staan er weer super op en hopenlijk kunnen we het eind dit jaar herhalen met een tweede dochter van Lemon erbij!

Nieuws over de progesteron waarde zal snel volgen!